Πως θα ‘θελα η θάλασσα
Να ήταν το σχολειό μου
Και του σχολειού μου η φορεσιά
Να ‘τανε …. το μαγιό μου
Να ήταν το σχολειό μου
Και του σχολειού μου η φορεσιά
Να ‘τανε …. το μαγιό μου
Να ‘χα τα βότσαλα χαρτί,
Τα φύκια συνδετήρι,
Κοχύλια τα μολύβια μου
Κι ο αστερίας σβηστήρι.
Στην άμμο η ορθογραφία μου
Να ήτανε γραμμένη
Να ‘ρχεται κύμα γρήγορα
Τα λάθη μου να παίρνει.
Και να ‘χα για δασκάλες μου
Τις βάρκες π’ αρμενίζουν
Να μ’ έπαιρναν κάθε πρωί
Στη Γη να με γυρίζουν.
Σοφία Παράσχου
Θαλασσινό σχολείο, εκδ Περίπλους
Από το βιβλίο της Γλώσσας της 3ης Δημοτικού.
Τα φύκια συνδετήρι,
Κοχύλια τα μολύβια μου
Κι ο αστερίας σβηστήρι.
Στην άμμο η ορθογραφία μου
Να ήτανε γραμμένη
Να ‘ρχεται κύμα γρήγορα
Τα λάθη μου να παίρνει.
Και να ‘χα για δασκάλες μου
Τις βάρκες π’ αρμενίζουν
Να μ’ έπαιρναν κάθε πρωί
Στη Γη να με γυρίζουν.
Σοφία Παράσχου
Θαλασσινό σχολείο, εκδ Περίπλους
Από το βιβλίο της Γλώσσας της 3ης Δημοτικού.
3 σχόλια:
Καλό ξεκίνημα, με υπομονή και έμπνευση στη νέα season :-)
Είναι φυσικό το παιδί ύστερα απο μακρές διακοπές να νιώθει λίγο ξεκομμένο απο το σχολείο και να αισθάνεται κάποιο άγχος, μάλιστα αυτό των μικρότερων τάξεων.Το άγχος αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα, εγκυμονεί κινδύνους.Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το άγχος να δημιουργεί στο παιδί νοσηρές καταστάσεις όπως κοινό κρυολόγημα, λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος,υποτροπιάζοντα έρπητα και λοιμώδη μονοπυρήνωση.Οι ίδιοι κίνδυνοι υπάρχουν και στην περίοδο των εξετάσεων.Αυτό συμβαίνει γιατί εξαιτίας του στρεσογόνου ερεθίσματος εξασθενούν οι αμυντικοι μηχανισμοί του οργανισμού και ιδιαίτερα του μικρού παιδιού.Ας το ενθαρρύνουμε λοιπόν για να προσαρμοστεί ομαλά στη νέα σχολική τάξη και να αποδεχθεί φυσιολογικά τα νέα του καθήκοντα.Ο χειρότερος τρόπος προετοιμασίας είναι να το πανικοβάλλουμε για τις δυσκολίες, που τάχα το περιμένουν την καινούργια χρονιά.Στην περίπτωση αυτή το μόνο που θα έχουμε επιτύχει, θα είναι να επιτείνουμε την αγωνία και το άγχος του και να παγιώνουμε στο παιδί την αποκαλούμενη απο την ψυχολογία "ανακυκλωτική, αυτοανατροφοδοτούμενη αλυσίδα αλληλεπιδράσεων".Το αγχωμένο παιδί υπάρχει φόβος να νιώθει περισσότερο ταπεινωμένο και μπορεί ν'αντιδράσει είτε με επιθετικότητα,είτε με σημάδια απόσυρσης,είτε και με τα δύο εναλλάξ.Μόνο αν κατορθώσουμε να του εμπνεύσουμε την αγάπη στο σχολείο και ιδίως στους δασκάλους του, μπορούμε να ελπίζουμε στην αναστροφή της καταστάσεως αυτής και να κάνουμε το παιδί επιδέξιο να κατακτά μεγαλύτερη αποδοχή, δύναμη και αποδοτικότητα στην τάξη.Είναι γνωστό ότι οι συνθήκες λειτουργίας σε πολλά σχολεία δεν είναι ιδανικές. Η έλλειψη των απαραίτητων μέσων και εγκαταστάσεων ενεργούν ανασταλτικά για μιά ευχάριστη, άνετη και σωστή παιδεία.Λειπούν απο τα σχολεία μας οι απαραίτητοι αθλητικοί χώροι, τα οργανικά παιχνίδια, οι ψυχαγωγικές ευκαιρίες, τα κουκλοθέατρα κ.α. Προπαντός χρειάζονται οι ζηλωτές δάσκαλοι, που θα βλέπουν το έργο τους σαν λειτούργημα και αποστολή και όχι σαν ένα άχαρο επάγγελμα.Γι'αυτό ας μην επαυξάνουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στο σχολείο. Αντίθετα ας τα ενθαρρύνουμε κι ας καλλιεργήσουμε το ενδιαφέρον τους για το σχολείο, παρά τις όποιες ελλείψεις του.Ετσι η επιτυχία θα φέρει περισσότερη επιτυχία.
"Απο το βιβλίο του Βασίλη Γ. Σκιαδά:Αγωγή-Μόρφωση-Ψυχαγωγία του παιδιού"
Makiaveli πολλές ευχές για όμορφα ξεκινήματα για όλους. Το Φθινόπωρο είναι η εποχή τους ....
Μαρία, σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Θα' θελα ίσως με λίγο πιο απλό τρόπο να προσθέσω ότι αρκεί στα παιδιά μας να είμαστε εκεί ό,τι και να τους συμβεί, με τις πράξεις και τις προθέσεις μας και λιγότερο με το λόγο μας. Να βρισκόμαστε δίπλα τους σε οποιαδήποτε κατάσταση τους δημιουργεί σύγχυση και μπερδέματα. Να υπάρχει απλά, διαθέσιμη πάντα μια τεράστια μητρική αγκαλιά, να αγκαλιάσει το όλον του παιδιού μας και να του προσφέρει ασφάλεια και ένα πραγματικό καταφύγιο για να το προστατέψει από τις εξωτερικές και εσωτερικές του "συγκρούσεις", να το απαλλάξει από την πίεση του χρόνου και των υποχρεώσεων, να απαλύνει τα συναισθηματικά του σκαμπανεβάσματα χωρίς αυστηρότητα, όρια και υποδείξεις.
Αν καταφέρουμε να πιστέψουμε μέσα μας αυτή τη δυνατότητά μας ως μητέρες και στη συνέχεια να την κάνουμε ικανότητα και επιτυχημένα να την εμφυσήσουμε στα παιδιά μας ως συνεχή διαθεσιμότητα.... τότε αυτό αρκεί ....
Δημοσίευση σχολίου