Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας।
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε,
δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή!

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί!
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους.
Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους».
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα..

Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε. Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.
Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....
Κυκλοφορεί στο διαδύκτιο - Αγνώστου ταυτότητας μέχρι στιγμής.
ευχαριστούμε για το ταξίδι...

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΑ.... ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΖΟΥΝΕ .... ΑΠΛΑ!!!

Επιτέλους .... Καλά Νέα !!

http://kala-nea.gr

Αποφθέγματα

Είναι γνωστό πως στον καθρέφτη όλα είναι ανάποδα, αλλά χωρίς αυτόν δε θα βλέπαμε τον εαυτό μας.
Ρουμί



Τα όνειρα δεν είναι αποφυγή από την πραγματικότητα, αλλά είναι ο τρόπος να την πλησιάζεις।

Σ. Μωμ.

Για να φτάσεις στην πηγή πρέπει πάντα να κολυμπάς ενάντια στη ροή. Σ. Λετς

Μόνο το ψόφιο ψάρι πλέει με το ρεύμα του ποταμού
Αγνώστου

Ο τραγουδιστής που δεν έχει καλή φωνή πάντα θα βρει το κατάλληλο ακροατήριο το οποίο δεν έχει καλό αυτί.
Ε. Κασέγεφ

Η σπάταλη μιμείται τη γενναιοδωρία.
Κικέρων

Το περιβάλλον : αυτό στο οποίο μετατρέπεται η φύση, όταν την προστατεύει ο άνθρωπος
Ε. Κασέγεφ

Στην κορυφή μπορείς να φτάσεις μόνο με δύο τρόπους : ανυψώνοντας σαν αετός ή γλιστρώντας σαν φίδι.
Αγνώστου

Οδηγός : το πιο επικίνδυνο εξάρτημα της μηχανής
Λ. Καμπιόν

Τα αυτοκινητικά δυστυχήματα συμβαίνουν γιατί οι σημερινοί οδηγοί τρέχουν πάνω σε χθεσινούς δρόμους μέσα σε αυριανά αυτοκίνητα με μεθαυριανή ταχύτητα.
Β. Ντε Σίκα

Πεθαίνει η διάρκεια και έρχεται η αδιάκοπη αλλαγή.
Α. Τόφλερ

Τα πάντα ρει
Ηράκλειτος

Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σα να σβήνεις κι ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον.
Γ. Σεφέρης

Η ικανότητα να συγχωρέσει είναι ιδιότητα του δυνατού. Οι αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούνε.
Μ. Γκάντι

Έλληνας – εκείνος που αρπάζεται από τη «σοφία των ένδοξων προγόνων» για να ξορκίσει κάπως το υπαρξιακό του κενό.
Ε. Αυλίδου

Οι περισσότεροι λαοί είναι ξενόφοβοι, ενώ οι Έλληνες είναι ξενόδουλοι.
Κ. Ταχτσής

Υπάρχω, και αυτό είναι το παν που χρειάζεται ο άνθρωπος για να γίνει ευτυχισμένος.
Α. Αϊνστάιν

Η λεπτομερής μελέτη διαφόρων οργάνων ξεμαθαίνει να καταλάβεις τη ζωή ολόκληρου οργανισμού.
Β. Κλιουτσέφσκι

Μάθετε να ανταποκρίνεστε, όχι να αντιδράτε.
Βούδας

Εκείνος που ένιωσε τον άνεμο των αλλαγών, πρέπει να χτίζει όχι τοίχους για να προστατευτεί από τον άνεμο, αλλά ανεμόμυλο.
Κινέζικη σοφία

Αυτός ο κόσμος είναι βουνά, ενώ οι πράξεις μας είναι κραυγές : η ηχώ απ’ τις φωνές μας πάντα επιστρέφει σ’ εμάς.
Ρουμί

Η εξάρτηση εμπεριέχει την πιθανότητα μιας στέρησης

Υπάρχει μια εξήγηση για τα αισθήματα εχθρότητας, τουλάχιστον για τις πιο πολλές περιπτώσεις, δηλαδή ότι τα άτομα, που νιώθουν αυτά τα συναισθήματα, δεν είναι ούτε ευτυχισμένα, ούτε ικανοποιημένα από τη μοίρα τους ή από τις συνθήκες της ζωής τους. Είτε πρόκειται για ένα αναγκαίο πράγμα, που δεν μπορούν ν’ αποκτήσουν, είτε για μια ευχαρίστηση, που δεν μπορούν να απολαύσουν, δοκιμάζουν το συναίσθημα της απογοήτευσης, της στέρησης.

Εννοείται ότι μια επίθεση ή μια απόπειρα με σκοπό την κλοπή ή την κακοποίηση ή την πρόκληση ζημιάς θα προκαλέσει επιθετικά συναισθήματα σ’ οποιονδήποτε κανονικό άνθρωπο και στα πιο πολλά ζώα. Όμως εκτός από την εξωτερική επίθεση υπάρχει και μια άλλη αιτία γι’ αυτό το συναίσθημα της απογοήτευσης και του πόνου. Μέσα μας, μια ανικανοποίητη επιθυμία μπορεί, αν είναι αρκετά έντονη, να δημιουργήσει αυτό το ίδιο
συναίσθημα και αυτό τον πόνο και να προκαλέσει την επιθετικότητα, ακριβώς όπως θα την προκαλούσε και μια επίθεση.

Αυτή η ανθρώπινη αντίδραση σχετίζεται πάρα πολύ με τα οικονομικά ζητήματα. Είναι πολύ γνωστό ότι η επιθετικότητα ξυπνάει στους ανθρώπους και στις τάξεις, που έχουν ανεπαρκή μέσα επιβίωσης, εκτός βέβαια αν οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται σε μια απελπιστική κατάσταση απάθειας και αδράνειας. (Κάτω από τέτοιες συνθήκες μια κάποια εκδήλωση επιθετικότητας είναι σημάδι ελπίδας, δεν πρόκειται πάντα για μια θετική αντίδραση ή ότι οδηγεί στην επιτυχία, αλλά ως ψυχολογική εκδήλωση είναι ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματοποίηση της ανάγκης παρά η απόλυτη απελπισία).

Ένα άλλο σημείο, που οι οικονομολόγοι κατανοούν καλύτερα από τους άλλους, είναι ο βαθμός εξάρτησης του ανθρώπινου οργανισμού από το περιβάλλον του. Σ’ ένα σταθερό πολιτικό και οικονομικό σύστημα, υπάρχει μεγάλη ελευθερία και πολυάριθμες ευκαιρίες, για να ικανοποιούμε τις ανάγκες μας έτσι, που συνήθως αισθανόμαστε ότι δεν εξαρτιόμαστε από την οργάνωση, μέσα στην οποία ζούμε. Είναι λοιπόν πιθανό να νιώθουμε αποστροφή, ακόμα και έντονη μνησικακία, όταν αντιλαμβανόμαστε ότι εξαρτιόμαστε από τους άλλους σε πολύ μεγάλο βαθμό. Την εξάρτηση αυτή τη νιώθουμε σαν επικίνδυνη, διότι εμπεριέχει την πιθανότητα μιας στέρησης.

Απόσπασμα από το βιβλίο με τίτλο "Η αγάπη και το μίσος"
των Melanie Klein & Joan Riviere

Οι Ένοπλες Δυνάμεις απαντούν ....

Ανάρτηση του Blog "Ο Τριγωνιώτης"
http://g10753.blogspot.com/

Η κυβέρνηση με τις αποφάσεις και τις ενέργειές της υπονομεύει την ασφάλεια της χώρας», λένε οι ίδιοι και φαίνεται ότι έτσι είναι: Η αποδόμηση των Ενόπλων Δυνάμεων, μετά το "αυτοεμπάργκο" στις αμυντικές επενδύσεις επεκτείνεται στο προσωπικό των Κλάδων. Οι απώλειες στο ετήσιο εισόδημά τους έχει φέρει πολλούς από αυτούς σε κατάσταση απελπισίας: "Θα μου πάρουν το σπίτι ή θα πεινάσουν τα παιδιά μου. Δεν έχω άλλη επιλογή" μας περιέγραφε την οικονομική του κατάσταση αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων του Στρατού.
Στις 16:00 το απόγευμα της Δευτέρας 03/05 θα συγκεντρωθούν φορώντας κανονικά τις στολές τους όλοι μαζί, ενωμένοι, λοχαγοί, ταγματάρχες, πλωτάρχες, σμηναγοί - όπως θα πολεμούσαν τον εξωτερικό εχθρό - έξω από τον σταθμό μετρό του Μοναστηρακίου σε μία σιωπηλή, αλλά και ταυτοχρόνως βροντερή διαμαρτυρία. "Θα πάμε για καφέ όλοι μαζί. Κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει, δεν απαγορεύεται" δήλωσε ανώτερος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού στο defencenet.gr.
Μία διαμαρτυρία που θέλει να δείξει ότι τα στελέχη των τριών Κλάδων είναι "μαζί" και οι πιλότοι δεν αποτελούσαν την «εξαίρεση». «Δεν είμαστε ζώα για να μας φέρονται με αυτό τον τρόπο. Η ζωή μας είναι ταγμένη στη υπηρεσία της πατρίδας και όποτε μας καλέσει η πατρίδα θα την θυσιάσουμε. Αυτό είναι αυτονόητο. Αλλά όπως υπάρχει η εθνική, έτσι υπάρχει και η προσωπική αξιοπρέπεια», δηλώνει στο defencenet.gr ανώτερος αξιωματικός μέλος του ΣΥΣΜΕΔ του επαγγελματικού συνδέσμου των μόνιμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.