Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

ΑΓΑΠΗ - ΕΥΨΥΧΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΕΥΤΥΧΙΑ - ΑΠΛΟΤΗΤΑ

…το ευδαίμον το ελεύθερον, το δ' ελεύθερον το εύψυχον…
Περικλέους Επιτάφιος Λόγος, ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑΙ [2.43.4]

Στον Επιτάφιο του Περικλή γίνεται λόγος για τις σημαντικότερες αξίες της ζωής. Προχωρώντας λίγο παραπέρα, σε συνάρτηση με την ανάλυση που προέκυψε σε μια απρόβλεπτη διαδικασία συζήτησης, θα μπορούσε αυτή η έκφραση του Περικλή να εμπνεύσει μια «σειρά» προϋποθέσεων για να φθάσουμε στην Ευτυχία. Η επεξεργασία της μέσα μας εκτός από απαντήσεις μπορεί να χαράξει μια ιεράρχηση ανακουφιστική και λυτρωτική. Και αυτό γιατί και οι πέντε αξίες και έννοιες αποτελούν και μέρος των σημαντικότερων υπαρξιακών ζητημάτων της ζωής μας.

ΑΓΑΠΗ - ΕΥΨΥΧΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΕΥΤΥΧΙΑ - ΑΠΛΟΤΗΤΑ

Την Ευτυχία ακολουθεί η απλότητα, η απλότητα που προέρχεται από το α-πλους, που δε σημαίνει αυτός που δεν έχει κάνει τίποτα (δεν έχει ταξιδέψει πουθενά), αλλά αυτός που έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και τώρα ήρεμος και κατασταλαγμένος κατακτητής της ζωής βιώνει όλη την απλότητα της πληρότητας, η οποία δε χρειάζεται να διατυμπανίζεται. Μια λέξη με τόσο μεγάλο βάθος, που δυστυχώς στις μέρες έχει υποτιμηθεί.

Της απλότητας προϋποτίθεται η ευτυχία και της ευτυχίας, η ελευθερία, της ελευθερίας, η ευψυχία και όλων προϋποτίθεται η Αγάπη.

Αν ανατρέξουμε σε ότι προηγείται και προϋποτίθεται στη ζωή μας για να συναντήσουμε την ευτυχία τότε σίγουρα δεν είναι ένα απλό συμπεριφορικό ζήτημα, αλλά μια διαδικασία ζωής με συνεχή ροή, εξέλιξη και με βάση τις σχέσεις με τον εαυτό μας και τους ανθρώπους γύρω μας.

Το να αποκτήσουμε και να βιώσουμε την ευτυχία δεν είναι ένα άπιαστο, χαοτικό και αδιευκρίνιστο γεγονός, αλλά μια ερωτική διαδικασία ζωής όπου θα πρέπει να έχουμε βιώσει, να έχουμε νιώσει, να έχουμε πάρει σε μεγάλες ποσότητες, στη μέχρι τώρα ζωή μας, για να μπορούμε να δώσουμε, κατ’ αρχήν ΑΓΑΠΗ.
Έπειτα να έχουμε πετύχει την Ευψυχία. «το καθαρό βλέμμα, την καθαρή σκέψη. Το θάρρος που σε κάνει να μάχεσαι για το δίκιο. Τον καθαρό λόγο την ανδρεία και την σίγουρη στάση. Όταν κατέχεις το Εύψυχον δεν υπάρχει κανένας λόγος να διατυμπανίζεται, ακτινοβολεί στο βλέμμα. Υπάρχει στα μάτια των δειλών, όσων πολύ θα επιθυμούσαν να κρατούν την ίδια με σένα στάση, αλλά δεν μπορούν.».
«Δεν είναι εύκολη η κατάκτηση της ευψυχίας, γιατί είναι η ίδια η Αρετή.
Η Αρετή που δίνει την Ελευθερία στον αγωνιστή, που καθιστά Ευτυχείς τους Ευψύχους.»

«Και μέσα από την Ευψυχία αναδύεται η Ελευθερία η οποία κάνει ευτυχισμένο τον άνθρωπο. Η Ελευθερία με όλες τις μορφές της, μα κυρίως η πνευματική. Ελεύθερος από τα δεσμά του φόβου, των προκαταλήψεων, ελεύθερος από κάθε δυνάστη, κάθε σκέψη ωφελιμιστική, κάθε μικρότητα που περιορίζει τις βλέψεις στην απόκτηση υλικών μόνον πραγμάτων, ή εφήμερης δόξας. Ελευθερία να επιλέγεις, να διατυπώνεις τις σκέψεις σου χωρίς φόβο και πάθος. Ελευθερία να μάχεσαι από Αγάπη για τον άνθρωπο, Αγάπα και είσαι ελεύθερος.»

Και η κατάκτηση της Αγάπης, της Ευψυχίας και της Ελευθερίας φέρνει την Ευτυχία!

«Ευτυχία, το χαμόγελο πριν κοιμηθείς μετά από μια δύσκολη μέρα. Η εσωτερική γαλήνη που σου δίνει η βεβαιότητα ότι το πάλεψες, άσχετα από το αποτέλεσμα, ότι έδωσες τη μάχη σου με φρόνημα γενναίο, σαν Ελεύθερος και συνειδητοποιημένος άνθρωπος, στα μικρά ή στα μεγάλα που προέκυψαν.»

ΕΥΨΥΧΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΕΥΤΥΧΙΑ - ΑΠΛΟΤΗΤΑ
Και προϋπόθεση όλων η ΑΓΑΠΗ



~ Για την ανάρτηση αυτή το κίνητρο μου δόθηκε από την ανάρτηση του Λευθέρη Χαμαλίδη «Think positive - Σκεφτείτε θετικά» - http://hamalidis.blogspot.com/2010/02/think-positive.html

~Τη συζήτηση περί του Επιταφίου του Περικλή (http://users.ser.sch.gr/statpapako/epitafios.htm) με αφορμή την ιεράρχηση των αξιών, στην Εταιρεία Ομαδικής Ανάλυσης και Ψυχοθεραπείας

~ Χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα «……» από ένα ανυπόγραφο κείμενο που κυκλοφορεί σε αρκετές ιστοσελίδες.
Εγώ το συνάντησα στις :
http://hamomilaki.blogspot.com/2008/08/eudaemon-eleutheron-eupsyhon.html
http://cloudconnected.pblogs.gr/2008/11/to-eydaimon-to-eleytheron-to-d-eleytheron-to-eypsyhon-h-alliws-t.html

2 σχόλια:

Λευτέρης Χαμαλίδης είπε...

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την αγωνία για το τι πρέπει να κάνουν ώστε να πλημμυρίσουν τη ζωή τους με αγάπη. Η απάντηση είναι απλή: ΤΙΠΟΤΑ. Αρκεί ν΄ αφήσουν μόνο την αληθινή τους φύση να κυριαρχήσει στην καθημερινότητα τους.
Δε χρειάζεται λοιπόν κάτι εξειδικευμένο κι ιδιαίτερο.
Οι ψυχολόγοι ειδικά στα εργαστήρια αυτογνωσίας κάνουν συχνά την εξής ερώτηση:
«Αν η σημερινή μέρα ήταν η τελευταια σας μέρα πάνω στη γη, πως θα επιλέγατε να την περάσετε;».
Στη συντριπτική πλειοψηφία η απάντηση ειναι:
«Θα έκανα ό,τι μπορούσα για να αγαπήσω τους άλλους και να προσφέρω κατι στον κόσμο με την φροντίδα και τη συμπόνια μου». Παρ' όλα αυτά όμως, η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από μας δεν αντιμετωπίζουμε έτσι την καθημερινή μας ζωή.
Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό.

alkioni είπε...

Για άλλη μια φορά Λευθέρη ανοίγεις ένα μεγάλο θέμα, αυτό της Αγάπης!!

Ίσως πράγματι η προσέγγιση της αγάπης να μην είναι κάτι βαθυστόχαστο αλλά είναι μια Τέχνη! Έχω ξαναεπιλέξει στις αναρτήσεις μου αποσπάσματα από το εκπληκτικό βιβλίο του Έριχ Φρομ όπου η «Τέχνη της Αγάπης» αποκτά την ουσία και την πρακτική της. Μεταξύ άλλων λοιπόν αναφέρει :

«Η ώριμη αγάπη είναι ένωση με τον όρο της διατήρησης της ακεραιότητας, της ατομικότητας. Είναι μια δύναμη που γκρεμίζει τους τοίχους που χωρίζουν τον άνθρωπο από τον συνάνθρωπο και τον ενώνει με τους άλλους.»

«Ο Σπινόζα φθάνει στο συμπέρασμα ότι η Αγάπη είναι δράση, είναι άσκηση της ανθρώπινης δύναμης που μπορεί να εκδηλωθεί μόνο ελεύθερα και ποτέ σαν αποτέλεσμα εξαναγκασμού. Η αγάπη είναι δράση και όχι παθητικό συναίσθημα, πρωταρχικά σημαίνει δόσιμο και όχι απολαβή»

«Η ικανότητα να αγαπάς σαν μια πράξη προσφοράς εξαρτάται από την ανάπτυξη του χαρακτήρα ενός ατόμου. Προϋποθέτει να έχει φθάσει κανείς σε ένα προσανατολισμό, σε μια αντίληψη ζωής ξεκάθαρα δημιουργική. Σ’ αυτή την αντίληψη, το άτομο έχει ξεπεράσει την εξάρτηση, τη ναρκισσιστική παντοδυναμία, την επιθυμία να εκμεταλλεύεται άλλους, κι έχει αποκτήσει σταθερή πίστη στις δικές του ανθρώπινες δυνάμεις, και το θάρρος να στηρίζεται σ’ αυτές για την πραγμάτωση των σκοπών του. Στο βαθμό που αυτές οι ιδιότητες λείπουν, φοβάται να δώσει τον εαυτό του κι επομένως ν’ αγαπήσει.»

«Ο ενεργητικός χαρακτήρας της Αγάπης γίνεται φανερός στο ότι πάντα περιέχει ορισμένα βασικά στοιχεία τα οποία είναι : η φροντίδα, η ευθύνη, ο σεβασμός και η γνώση.»