"Επειδή η κοινωνία με την ανεπτυγμένη της οργάνωση ασκεί μια άγνωστη, μέχρι τώρα, εξουσία πάνω στον άνθρωπο, η εξάρτηση του ανθρώπου απ' αυτήν έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που αυτός έπαψε πια να έχει μια δική του πνευματική ζωή.
Έτσι μπήκαμε σε έναν καινούριο Μεσαίωνα। Μέσα από μια γενική αποδοχή, η ελευθερία της σκέψης έπαψε να λειτουργεί, γιατί πολλοί σταμάτησαν πια να σκέφτονται σαν ελεύθερα άτομα και άρχησαν να καθοδηγούνται από την ομάδα όπου ανήκουν .....
Θυσιάζοντας την ανεξαρτησία της σκέψης έχουμε χάσει την πίστη μας στην αλήθεια! Η διανοητική - συναισθηματική ζωή αποδιοργανώθηκε। Η υπεροργάνωση των δημοσίων υποθέσεων καταλήγει στην οργάνωση της έλλειψης σκέψης!"
"Η βιομηχανική κοινωνία δε χαρακτηρίζεται μόνο από έλλειψη ελευθερίας αλλά επίσης και από μια "υπερπροσπάθεια"। Για δύο ή τρεις αιώνες πολλοί άνθρωποι έζησαν μόνο σαν εργαζόμενα άτομα και όχι σαν ανθρώπινα πλάσματα। Η ανθρώπινη υπόσταση ανακόπηκε, και στην ανατροφη των παιδιών από τέτοιους υπανάπτυκτους γονείς λείπει ένας βασικός παράγοντας για την ανθρώπινη ανάπτυξή τους। Αργότερα ο ενήλικος, υποταγμένος καθώς είναι στην υπεραπασχόληση, υποκύπτει όλο και περισσότερο στην ανάγκη για επιφανειακή διασκέδαση। Η απόλυτη παθητικότητα, η απόσταση της προσοχής από τον εαυτό του και η αδιαφορία για το άτομό του γίνονται πια μια φυσική ανάγκη γι 'αυτόν।
Μετά από όλα αυτά, ο Schweitzerκάνει έκκληση για τη μείωση της εργασίας και επιτίθεται ενάντια στην υπερκατανάλωση και την πολυτέλεια।
Απόσπασμα από το βιβλίο του Έριχ Φρομ "Να έχεις ή να είσαι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου