Αυτό είναι ένα ερώτημα που εντείνεται όλο και περισσότερο τις τελευταίες αυτές μέρες πριν τις εκλογές. Ένα αίσθημα ανικανοποίητου και ανασφάλειας κυριαρχεί ακόμα και σε ανθρώπους που στο παρελθόν ανεπιφύλακτα επέλεγαν την «ιδεολογία» κάποιου κόμματος. Τι ιδεολογίες υπάρχουν άραγε σήμερα; Οι βασικές γραμμές ενός κόμματος έχουν αντικαταστήσει τις ιδέες και την κουλτούρα του, κάνοντας τη διαφορετικότητα, κοινοτυπία.
Αυτό που γίνεται κατανοητό ακόμα και από τους διακριτικούς παρατηρητές είναι ότι σε αυτές τις εκλογές «παίζουν» πολύ τα Εθνικά Θέματα της χώρας μας με μείζονα σημασία για το μέλλον της. Σε έναν κατά τα άλλα σημαντικό, μα παράλληλα και «επικίνδυνο» χορό απόψεων, που συνήθως περνάνε απαρατήρητες ανάμεσα στον ξύλινο λόγο των πολιτικών, είναι ότι η Θράκη και το μέλλον της θα κριθεί από τις κινήσεις που ο κάθε υποψήφιος πρωθυπουργός θα κάνει στη Διεθνή Σκακιέρα, που τον τελευταίο καιρό μας συμπεριλαμβάνει σε καίριες θέσεις, ίσως προς έκπληξη πολλών! (ακόμα και αν με μεγάλη προσπάθεια προσπαθούν να τις απομυθοποιήσουν).
~ Με τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη αναδεικνύεται η Ελλάδα και κυρίως η Θράκη ως ενεργειακό κέντρο;
~ Η επαναδιαπραγμάτευση του αγωγού, ως κίνηση του Γιώργου Παπανδρέου θέτει αυτή την προοπτική ως επικίνδυνη να χαθεί; Υπάρχει ή όχι η πρόθεση να απορριφθεί;
~ Η πορεία που χάραξε ο Κώστας Καραμανλής θέτει την Ελλάδα, στο θέμα αυτό σε περισσότερο ασφαλή θέση;
~ Αξιόπιστες εφημερίδες της αριστεράς όπως το Παρόν και το Ποντίκι φέρνουν στη θεματολογία τους άμεσα ή έμμεσα προθέσεις του Γ. Παπανδρέου να μη συνεχίσει τη συνεργασία με την Κίνα για τη χρήση των Ελληνικών Λιμανιών; Αυτή δεν είναι μια προοπτική που θα αναδείκνυε την Ελλάδα σε καθοριστική θέση στο Διεθνές εμπόριο;
~ Γιατί «βράζει» ο Λιμένας Πειραιώς με όλα τα παραπάνω που βρίσκονται σε αναμονή λόγω των εκλογών;
~ Γιατί ο Κώστας Καραμανλής δεν έβγαλε στη φόρα τους εσωκομματικούς του αντιπάλους που έπαιζαν πισώπλατα συμφωνίες για ανατροπή των σχεδίων του σε Διεθνή Επίπεδο;
~ Γιατί αυτά δεν τα βγάζει στη φόρα ο κ. Καρατζαφέρης;
~ Πόσοι και πόσο έχουν πουληθεί στους Αμερικανούς προσπαθώντας να ανατρέψουν μέγιστης σημασίας για τη χώρα συμφωνίες με Ρωσία και Κίνα;
~ Πόσο ειλικρινής είναι η θέση του Γ. Καρατζαφέρη για τη φορολογία της Εκκλησίας; Διότι αν είναι ειλικρινές τότε αναδεικνύεται σε μεγάλο παίκτη, αν είναι ψηφοθηρικό για την απογοήτευση των δικών του μεν, αλλά με κέρδος από ψηφοφόρους άλλων κομμάτων, τότε κερδίζουν οι κομματική μηχανισμοί που λίγο τους ενδιαφέρουν τα Εθνικά μας ζητήματα.
~ Τι σημαίνουν οι απανωτές επιτυχίες της Ελληνικής αστυνομίας τον τελευταίο καιρό; Γιατί αυτό να μη συμβαίνει με διάρκεια και συνεχόμενα; Γιατί μόνο τώρα προεκλογικά η κυβέρνηση της Ν.Δ. προσπαθεί να προβάλει τις ικανότητές της;
~ Γιατί τώρα μόνο προεκλογικά ο Κώστας Καραμανλής παίζει επιθετικά και ίσως μόνο σε μια ενδεχόμενη νίκη της Ν.Δ. διαφαίνεται η πρόθεσή του να ξεκαθαρίσει το τοπίο από εσωκομματικούς αντιπάλους και φιλόδοξους αντικαταστάτες του;
~ Γιατί οι κομματικοί μηχανισμοί και τα περίεργα κέντρα αποφάσεων θέλουν να ρίξουν όλα τα κόμματα στη βουλή με ενίσχυση των Οικολόγων για να αποφευχθεί η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ;
~ Γιατί μια μη αυτοδύναμη νίκη του ΠΑΣΟΚ θα επιφέρει μεγάλη οικονομική απειλή για όλους μας;
~ Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ χρεώνεται, με μένος των περισσότερων Ελλήνων, τα γεγονότα του Δεκέμβρη σε μια «πρακτορική» συμφωνία με τους Αμερικάνους;
~ Γιατί ακόμα και οι ταξιτζήδες της πρωτεύουσας απομακρύνονται από το κέντρο όταν γίνονται πορείες του ΣΥΡΙΖΑ ενώ δεν απειλούνται από τις πορείες του ΚΚΕ που πολλές φορές βρίσκονται στο στόχαστρο;
~ Γιατί στο ΣΥΡΙΖΑ απέρριψαν την προεδρεία από ένα άξιο στέλεχός του τον ΦώτηΚουβέλη;
~ Γιατί η κυβέρνηση Καραμανλή δεν αποκάλυψε όλο το παρασκήνιο των επεισοδίων του Δεκέμβρη παρά προτίμησε να πέσει όλο το βάρος στον αστυνομικό που πυροβόλησε το άτυχο αγόρι;
~ Γιατί μια αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προκαλεί φόβο και ανασφάλεια για τα Εθνικά Θέματα;
~ Μια νίκη της ΝΔ θα δώσει την ώθηση στον Κ. Καραμανλή να καθαρίσει το τοπίο ή θα υποκύψει σε ότι μέχρι σήμερα δεν τον ωθεί να αποκαλύψει παρασκήνια που απείλησαν και τις δικές του διεθνής συμφωνίες;
Αυτό που διακρίνεται είναι ότι σ’ αυτές τις εκλογές τίθεται στο λαό προκαταβολικά η ευθύνη για μεγάλα Εθνικά ζητήματα. Μαζί με την ψήφο του ο καθένας επιλέγει και την πορεία της Ελλάδας στον κόσμο και την διασφάλιση και ενίσχυση της θέσης της παγκοσμίως.
Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι μέχρι και την τελευταία στιγμή παίζονται όλα και ακριβώς επειδή κρίνονται Εθνικά Θέματα και αυτός που θα κυβερνήσει τη χώρα πρέπει να έχει τη δυναμική και την ικανότητα να πάει τον τόπο μπροστά, πέρα από συμφέροντα, συμφωνίες κάτω από τραπέζια, πράκτορες και προσωπικές φιλοδοξίες που παρασέρνουν τη χώρα μας σε μια σκλαβιά που θαρρείς και ποτέ δεν έφυγε από πάνω μας.
Ο Έλληνας πρέπει να πάψει πια να είναι ραγιάς! Θα πρέπει σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση να σταθεί στο ύψος του σαν Έλληνας και να επιλέξει αν όχι το καλύτερο που θα επιθυμούσε,τουλάχιστον αυτό που θα θέσει την Πατρίδα μας σε πορεία εξελικτική από όπου και αν αυτή υποστηρίζεται και όχι επιλεκτικά και δεσμευτικά! Πρέπει όμως να ψηφίσει! Δεν είναι λύση το να πει ότι αποδοκιμάζει το σάπιο αυτό σύστημα με την αποχή, γιατί δυστυχώς έτσι αποδοκιμάζει το μέλλον της Πατρίδας μας! Κρίνεται το μέλλον της Χώρας μας και πρέπει ο κάθε ‘Έλληνας ψηφοφόρος να μπει σε μια επίπονη διαδικασία να ακούσει, να ερευνήσει, να επεξεργαστεί και να αποφασίσει πιο είναι κοντινότερα σε ότι θα ωφελήσει περισσότερο την Πατρίδα μας και όλους εμάς μας εδώ … για τον Έβρο, τη Θράκη, τον τόπο μας που μαραζώνει και συρρικνώνεται!
Η θέση μου λέγοντας όλα τα παραπάνω δεν είναι κομματική, αλλά με προτεραιότητα στην Πατρίδα μου. Η εμπειρία μου είναι ελάχιστη στα πολιτικά ζητήματα και μπορούν όλα τα παραπάνω να αμφισβητηθούν ή να ερευνηθούν από όποιον τα θεωρεί λανθασμένα.
Είμαστε εδώ όμως όλοι για να βλέπουμε και να παρατηρούμε ότι συμβαίνει γύρω μας…. Έτσι όπως προκύπτει και έτσι όπως βιώνεται από τον καθένα μας.
Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009
Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ...
Πως θα ‘θελα η θάλασσα
Να ήταν το σχολειό μου
Και του σχολειού μου η φορεσιά
Να ‘τανε …. το μαγιό μου
Να ήταν το σχολειό μου
Και του σχολειού μου η φορεσιά
Να ‘τανε …. το μαγιό μου
Να ‘χα τα βότσαλα χαρτί,
Τα φύκια συνδετήρι,
Κοχύλια τα μολύβια μου
Κι ο αστερίας σβηστήρι.
Στην άμμο η ορθογραφία μου
Να ήτανε γραμμένη
Να ‘ρχεται κύμα γρήγορα
Τα λάθη μου να παίρνει.
Και να ‘χα για δασκάλες μου
Τις βάρκες π’ αρμενίζουν
Να μ’ έπαιρναν κάθε πρωί
Στη Γη να με γυρίζουν.
Σοφία Παράσχου
Θαλασσινό σχολείο, εκδ Περίπλους
Από το βιβλίο της Γλώσσας της 3ης Δημοτικού.
Τα φύκια συνδετήρι,
Κοχύλια τα μολύβια μου
Κι ο αστερίας σβηστήρι.
Στην άμμο η ορθογραφία μου
Να ήτανε γραμμένη
Να ‘ρχεται κύμα γρήγορα
Τα λάθη μου να παίρνει.
Και να ‘χα για δασκάλες μου
Τις βάρκες π’ αρμενίζουν
Να μ’ έπαιρναν κάθε πρωί
Στη Γη να με γυρίζουν.
Σοφία Παράσχου
Θαλασσινό σχολείο, εκδ Περίπλους
Από το βιβλίο της Γλώσσας της 3ης Δημοτικού.
Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009
Η ΟΜΑΔΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
21ος αιώνας … Μηχανές που σκέφτονται για λογαριασμό του ανθρώπου, αισθήσεις που παγώνουν στις γρήγορες εναλλαγές εικόνων, εργασιακοί χώροι που περιορίζουν τον προσωπικό χώρο, παραγωγή που αγγίζει τα όρια της εργασιακής εξάντλησης και ελλιπής επικοινωνία που πηγάζει από την πίεση του χρόνου.
Ο μεγαλύτερος φόβος που εμφανίζεται είναι ότι οι μηχανιστικές και απόλυτα αυστηρές διαδικασίες που εφαρμόζονται σε έναν Οργανισμό μπορεί να φέρουν την αλλοτρίωση της προσωπικότητας ενός ανθρώπου. Τα ‘γρανάζια’ μιας τέτοιας μηχανής καταγράφουν την αδιάκοπη κίνηση σαν μια αέναη διαδικασία που δεν έχει τέλος και μόνον όταν αχρηστευτούν θα αντικατασταθούν.
Πρόσφατες έρευνες αναφέρουν ότι οι Οργανισμοί – Εταιρείες έχουν στοιχεία που μοιάζουν με τους Βιολογικούς Οργανισμούς και σαν τέτοια, αποσκοπούν στην επιβίωση και στην προσαρμογή σ’ ένα περιβάλλον που διαρκώς αλλάζει και εξελίσσεται.
Η εργασία δεν είναι απλά μια αναγκαιότητα για τον άνθρωπο. Αποτελεί το μέσω της δημιουργίας και της απελευθέρωσής του. Αναπτύσσει δυνάμεις, δεξιότητες, αισθήσεις, αντιλήψεις, συνεργασίες, διαπραγματεύσεις.
Με την Ομαδική Ανάλυση στους εργασιακούς χώρους οι ομάδες που εφαρμόζονται, σ’ όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας, προσφέρουν ουσιαστικότερες σχέσεις, ενθάρρυνση για την έκφραση των συναισθημάτων και επιτρέπουν την ανάπτυξη του οράματος σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο. Με την έκφραση των συναισθημάτων μέσα στην ομάδα απελευθερώνεται μέρος της φορτισμένης και δυσάρεστης πραγματικότητας που βιώνεται στα καθημερινά προβλήματα όπως, σχέσεις, στόχοι, οικονομικά θέματα, χρονοδιαγράμματα.
Με αυτό τον τρόπο, οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν πλευρές της δικής τους πραγματικότητας – συμπεριφοράς, πλευρές του εαυτού τους οι οποίες εκφράζουν τις ανάγκες στην εργασία τους, τις ιδέες τους τόσο για την ανάπτυξη τους στην οργάνωση όσο και για την ίδια τους τη ζωή.
Η προσωπική ανάπτυξη του εργαζομένου είναι αδιαμφισβήτητα μέρος της συνολικής πορείας της επιχείρησης και αυτό έχει άμεσο αποτέλεσμα στην ανάπτυξη ενός οργανισμού.
Το ανωτέρω κείμενο αποτελεί την περίληψη της παρουσίασης με τίτλο «Η ομαδική ανάλυση στους εργασιακούς χώρους» στα πλαίσια της ενότητας «Από τον ατομικό στον ομαδικό εαυτό δια μέσου της matrix» του Εισαγωγικού Σεμιναρίου – Εργαστηρίου Ομαδικών Δυναμικών της Εταιρείας Ομαδικής Ανάλυσης και Ψυχοθεραπείας (ΕΕΟΑΨ) στις 5/7/2008. Εισηγητής: Γιώργος Αναστόπουλος, Αναπτυξιακός Θεραπευτής – Σύμβουλος, Chairman of Organizational Consultancy Section της International Association of Group Psychotherapy & Group Processes (IAGP), Συντονιστής του τομέα Αναπτυξιακών Θεραπευτών – Συμβούλων της ΕΕΟΑΨ.
Ο μεγαλύτερος φόβος που εμφανίζεται είναι ότι οι μηχανιστικές και απόλυτα αυστηρές διαδικασίες που εφαρμόζονται σε έναν Οργανισμό μπορεί να φέρουν την αλλοτρίωση της προσωπικότητας ενός ανθρώπου. Τα ‘γρανάζια’ μιας τέτοιας μηχανής καταγράφουν την αδιάκοπη κίνηση σαν μια αέναη διαδικασία που δεν έχει τέλος και μόνον όταν αχρηστευτούν θα αντικατασταθούν.
Πρόσφατες έρευνες αναφέρουν ότι οι Οργανισμοί – Εταιρείες έχουν στοιχεία που μοιάζουν με τους Βιολογικούς Οργανισμούς και σαν τέτοια, αποσκοπούν στην επιβίωση και στην προσαρμογή σ’ ένα περιβάλλον που διαρκώς αλλάζει και εξελίσσεται.
Η εργασία δεν είναι απλά μια αναγκαιότητα για τον άνθρωπο. Αποτελεί το μέσω της δημιουργίας και της απελευθέρωσής του. Αναπτύσσει δυνάμεις, δεξιότητες, αισθήσεις, αντιλήψεις, συνεργασίες, διαπραγματεύσεις.
Με την Ομαδική Ανάλυση στους εργασιακούς χώρους οι ομάδες που εφαρμόζονται, σ’ όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας, προσφέρουν ουσιαστικότερες σχέσεις, ενθάρρυνση για την έκφραση των συναισθημάτων και επιτρέπουν την ανάπτυξη του οράματος σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο. Με την έκφραση των συναισθημάτων μέσα στην ομάδα απελευθερώνεται μέρος της φορτισμένης και δυσάρεστης πραγματικότητας που βιώνεται στα καθημερινά προβλήματα όπως, σχέσεις, στόχοι, οικονομικά θέματα, χρονοδιαγράμματα.
Με αυτό τον τρόπο, οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν πλευρές της δικής τους πραγματικότητας – συμπεριφοράς, πλευρές του εαυτού τους οι οποίες εκφράζουν τις ανάγκες στην εργασία τους, τις ιδέες τους τόσο για την ανάπτυξη τους στην οργάνωση όσο και για την ίδια τους τη ζωή.
Η προσωπική ανάπτυξη του εργαζομένου είναι αδιαμφισβήτητα μέρος της συνολικής πορείας της επιχείρησης και αυτό έχει άμεσο αποτέλεσμα στην ανάπτυξη ενός οργανισμού.
Το ανωτέρω κείμενο αποτελεί την περίληψη της παρουσίασης με τίτλο «Η ομαδική ανάλυση στους εργασιακούς χώρους» στα πλαίσια της ενότητας «Από τον ατομικό στον ομαδικό εαυτό δια μέσου της matrix» του Εισαγωγικού Σεμιναρίου – Εργαστηρίου Ομαδικών Δυναμικών της Εταιρείας Ομαδικής Ανάλυσης και Ψυχοθεραπείας (ΕΕΟΑΨ) στις 5/7/2008. Εισηγητής: Γιώργος Αναστόπουλος, Αναπτυξιακός Θεραπευτής – Σύμβουλος, Chairman of Organizational Consultancy Section της International Association of Group Psychotherapy & Group Processes (IAGP), Συντονιστής του τομέα Αναπτυξιακών Θεραπευτών – Συμβούλων της ΕΕΟΑΨ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)