Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Για τις μέρες που πέρασαν ..... Auld Lang Syne




& ........ http://www.youtube.com/watch?v=bsCYnWYWs4E&feature=related

Auld Lang Syne
Robert Burns


Should auld acquaintance be forgot
and never brought to mind?
Should auld acquaintance be forgot
and days of auld lang syne?

For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne,
We'll take a cup o' kindness yet
For auld lang syne

We twa hae run aboot the braes
And pou'd the gowans fine;
we've wander'd mony a weary foot
Sin' auld lang syne

We two hae paidled i' the burn,
Frae mornin' sun till dine;
But seas between us braid hae roar'd
Sin' auld lang syne

And here's a hand, my trusty friend,
And gie's a hand o' thine;
We'll take a cup o' kindness yet
For auld lang syne

Should auld acquaintance be forgot,
and never brought to mind?
Should auld acquaintance be forgot
and days of auld lang syne?

For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne,
We'll take a cup o' kindness yet
For auld lang syne

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

ΜΥΡΤΩ ΑΛΙΚΑΚΗ - "Τα συναισθήματα είναι εκεί και κοιμούνται"


Φέτος είσαι καλεσμένη σε ένα «Δείπνο». Τι σου αρέσει στην ηρωίδα σου;
Μου αρέσει η Γουίνι γιατί κατ’ αρχάς θεωρώ ότι υπάρχει ως γυναίκα. Είναι λίγο υστερική, δεν θέλει να βλέπει και πολύ την πραγματικότητα, μέχρι που κάποια στιγμή η πραγματικότητα της χτυπά την πόρτα, γιατί τα συναισθήματα είναι εκεί και κοιμούνται. Είναι το στιλ γυναίκας που είναι λίγο εναλλακτική, χορτοφάγος, οικολόγος, είναι λίγο δήθεν. Είναι εγκλωβισμένη σε αυτή την ιστορία «πώς να γίνετε ευτυχισμένη στη ζωή σας», με όλα τα βιβλία αυτοβοήθειας, και σαν να θέλει να αρπαχτεί από κει. Είναι προφανές ότι είναι ταλαιπωρημένη.
Εσύ πιστεύεις στους οδηγούς ζωής;
Δεν έχω διαβάσει ποτέ μου κανένα βιβλίο αυτοβοήθειας. Και λίγο τα περιφρονώ. Δεν θεωρώ ότι απαραιτήτως τους λείπει η ουσία, απλώς η ζωή δεν είναι τόσο απλή. Δεν θεωρώ ότι διαβάζοντας ένα βιβλίο μπορείς να ξεπεράσεις εύκολα αυτά που αναστέλλουν τις διαδικασίες προς την προσωπική σου ευτυχία. Πιστεύω όμως πολύ, όπως ξέρεις, στην ψυχανάλυση ή σε οτιδήποτε άλλο μπορεί να καθαρίσει έναν άνθρωπο από τραύματα, κόμπους κτλ. Είναι σημαντικό να πιστεύεις σε κάτι, για να σε βοηθήσει.
Εσύ πώς ερωτεύεσαι;
Αυτό που με κάνει να ερωτεύομαι είναι τελείως ασυνείδητο. Κι εγώ μπορεί να γοητεύομαι από μια εικόνα έτσι όπως τη φαντάζομαι, από έναν τρόπο ζωής, το ντύσιμο, που θεωρώ ότι είναι ενδεικτικό, τη μουσική. Τελικά όμως αυτό που μας κάνει να ερωτευόμαστε πραγματικά είναι ένα είδος ψυχικής συγγένειας και συνήθως συγγένεια με το προβληματικό κομμάτι του εαυτού μας. Από κει προκύπτει το πάθος, το οποίο ίσως είναι και λίγο υπερεκτιμημένο.
Συνέντευξη - Μυρτώ Αλικάκη - FREE SUNDAY, 18-12-2010

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Ομαδικο - αναλυτική Ομάδα

Η επιθυμία για να έρθουμε πιο κοντά στον εαυτό μας, να αναζητήσουμε το παρασκήνιο πίσω από τις συμπεριφορές και τις διαθέσεις μας, που παρατηρούμε ότι επηρεάζουν την καθημερινότητά μας, καθώς επίσης και η ανάγκη να επενδύσουμε περισσότερο στα συναισθήματά μας και στην έκφρασή τους από την εκλογίκευση των γεγονότων και των περιστάσεων στη ζωή μας, μας οδηγούν στην αναζήτηση μιας ιδιαίτερης επικοινωνιακής σχέσης, που θα μπορεί να αναδείξει όλα αυτά που θα φωτίσουν πλευρές του εαυτού, των σχέσεων, των επιθυμιών και των δυσκολιών που συνθέτουν τη ζωή μας.

Οι επιλογές σήμερα είναι πολλές και εξαρτώνται από τις ανάγκες του καθενός, τι ταιριάζει περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία του καθώς και από τις δυνατότητες, την ικανότητα, τη χωρητικότητα, την ακτινοβολία και την προσωπική θεραπεία του ειδικού – θεραπευτή .

Μια επιλογή με μεγάλο εύρος δυνατοτήτων, μέσα στις οποίες μπορεί να «περιπλανηθεί» ο κάθε ενδιαφερόμενος παράλληλα με τη διαθεσιμότητα ενός ομαδικού αναλυτή - ψυχοθεραπευτή, είναι η ομαδικο-αναλυτική ομάδα.

Μερικά από τα κίνητρα που περιλαμβάνει μια καλώς υποκινούμενη συμμετοχή σε μια ομαδικο-αναλυτική ομάδα μπορεί να είναι :

• Η προσδοκία του ατόμου όχι να αλλάξει τον εαυτό του, αλλά να ξεμπερδέψει κάποια νήματα της πρόσφατης συναισθηματικής ιστορίας του και απλά να τα ξανατακτοποιήσει, καθώς και να αντιμετωπίσει προβλήματα έναντι των συνανθρώπων του.

• Η ιδέα ότι η ομαδική ανάλυση είναι λιγότερο δραστική και τρομακτική διαδικασία από την ψυχανάλυση, χωρίς να μεταβάλει την ανάγκη και την επιθυμία για αυτοέλεγχο και εσωτερική κάθαρση, γιατί μοιάζει περισσότερο αληθινή.

• Η επιθυμία για σχέση κατανόησης, επιθυμία για αμοιβαιότητα και δυνατότητα ξεσπασμάτων με ανθρώπους που θα υπάρχει περιορισμένη κοινωνική επαφή εκτός της ομάδας.

• Η αίσθηση ότι μέσα σε μια ομάδα είναι όλοι ισότιμοι, κρίνονται από ισάξιους και δεν δέχονται μόνο βοήθεια, αλλά την προσφέρουν επίσης.

• Η ικανοποίηση του μαζοχιστικού στοιχείου έκθεσης του εαυτού, περισσότερο μπροστά στα μέλη μιας ομάδας πάρα μπροστά σε έναν μόνο αναλυτή, καθώς και η ικανοποίηση σε μεγαλύτερο βαθμό της ναρκισσιστικής επιθυμίας για επίδειξη.

• Η ανάγκη για μια φυσική διέξοδο για τον εαυτό που απομονώνεται ολοένα και περισσότερο στην καθημερινή ζωή, καθώς και η ανάγκη για συναισθηματική διέξοδο πριν την έκρηξη.

• Η έλλειψη αισιοδοξίας και αυτοσεβασμού

• Η αίσθηση ότι μια ομάδα μπορεί να βοηθήσει το άτομο να δει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα του εαυτού του για το πόσο μακριά μπορεί να φθάσει, να τεστάρει τον εαυτό του και να ανακαλύψει που βρίσκεται το βασικό πρόβλημα.

• Η δυσκολία για καλλιέργεια φιλικών σχέσεων παράλληλα ή ανεξάρτητα με την αίσθηση επάρκειας όταν είναι το άτομο μόνο του.

• Η επιθυμία ενός ατόμου:
 να εκφραστεί για τα προβλήματά του μεταξύ ιδίων
 να συγκρίνει τις δυσκολίες του με των άλλων ανθρώπων και να καθρεφτίσει στη συμπεριφορά τους τη δική του.
 Να παρατηρεί τη συμπεριφορά της ομάδας αναζητώντας το νόημά της υπό την καθοδήγηση ενός θεραπευτή.


Τα κίνητρα της καλώς υποκινούμενης συμμετοχής σε μια ομαδικο-αναλυτική ομάδα προκύπτουν από ένα παράδειγμα – αναφορά από το βιβλίο
«GROUP PSYCHOTHERAPY» - S.H. FOULKS AND E.J. ANTHONY

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΥΑΛΙΑ



Πήρα κόκκινα γυαλιά
κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω
κι ούτε ξέρω πώς να ζω
ούτε και πώς ν' αγαπώ
τη ζωή μου επιβλέπω

Πήρα κόκκινο στυλό
και τραβάω γιαλό-γιαλό και γράφω
τραγουδάκια της φωτιάς
της φωτιάς, της πυρκαγιάς
τη ζωή μου αντιγράφω

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να με δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή

Πήρα κόκκινη καρδιά
και πουκάμισα φαρδιά φοράω
και ρωτάω να μου πουν
όσοι ξέρουν ν' αγαπούν
σε ποιον έρωτα χρωστάω

Πήρα κόκκινα φτερά
και περνάω μια χαρά, γελάω
Πιάνω σώμα του χιονιού
και ουρά χελιδονιού
στου Θεού τ' αυτί μιλάω

Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
όταν βγαίνει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να μας δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή

Πήρα κόκκινα γυαλιά
κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω
κι ούτε ξέρω πώς να ζω
ούτε και πώς ν' αγαπώ...

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

ΠΟΛΗ










"Καμία πόλη δεν θα έπρεπε να είναι
τόσο μεγάλη
που να μην μπορείς να την εγκαταλείψεις
περπατώντας ένα πρωί"
Σίριλ Κόνολι
Βρετανός Λογοτέχνης