Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

«Σήμερα τιμωρείται το κράτος»

Ο Θόδωρος Κουρεντζής,
καλλιτεχνικός διευθυντής στο Θέατρο του Νοβοσιμπίρσκτο ,
και ο Ελληνισμός


Πώς σχολιάζετε τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα;

— Θα ήθελα να ήμουν στο πλευρό τους. Οπως όλα τα κράτη, έτσι και το ελληνικό πρέπει κάποια στιγμή να τιμωρείται. Σήμερα τιμωρείται το κράτος και μέσω αυτού και η αμερικανική πολιτική που επιθυμεί να επικρατήσει μέχρι το DNA της ανθρωπότητας και να μας διαφθείρει με όλους τους τρόπους. Αυτό έχει επιφέρει πολλές καταστροφές στην Ελλάδα. Κοιτάξτε την ελληνική τηλεόραση πώς έχει γίνει. Είναι ένα αίσχος. Ολη η υποκουλτούρα έχει ευνοηθεί απίστευτα, πράγμα που ήταν και ο βασικός στόχος, δηλαδή η διάβρωση του ελληνισμού. Η αδέσμευτη τηλεόραση που υποτίθεται πως προσφέρει ελευθερία σε έναν βαθμό, είναι η κύρια αιτία της πνευματικής μας καταβαράθρωσης. Καταλαβαίνω την οργή να βγεις και να σπάσεις όλες τις τράπεζες, μόνο που τα παιδιά πρέπει να είναι προσεκτικά και να μην καίνε τα μικρά μαγαζιά. Αν θες από οργή να σπάσεις την περιουσία ενός μικροαστού, το δέχομαι ως ιδεολογία, με την προϋπόθεση όμως να βάλεις πρώτα φωτιά στο δικό σου σπίτι. Οσο για τις καπιταλιστικές περιουσίες, που είναι φτιαγμένες από τις κλοπές και την εκμετάλλευση, δεν με απασχολεί καθόλου. Πιο ουσιαστικό από το να σπάνε βιτρίνες θα ήταν να πετούσαν όλοι οι Ελληνες μια συγκεκριμένη ώρα τις τηλεοράσεις τους από το παράθυρο. Το πιο λυπηρό για εμένα είναι πως πολλοί από αυτούς που βγαίνουν και φωνάζουν, αύριο θα ψηφίσουν τους ίδιους.

Υπάρχει ιδανική κοινωνία;
— Στο Αγιον Ορος...

— Είδατε όμως και εκεί τι έγινε;
— Οποιος θέλει να πάει στα σκ...ά, ακόμα και στον παράδεισο να τον βάλεις, σε αυτά θα πάει. Οποιος θέλει να πάει στο λουλούδι, θα πάει στο λουλούδι. Είναι άδικο να στιγματίζεται ολόκληρο Αγιον Ορος από ελάχιστους ανθρώπους.

— Θεωρείς πως ο Ελληνισμός επιζεί;
— Μόνο στην εκκλησία και σε απομονωμένα νησιά και χωριά.


— Σας ενόχλησε το πανό στον Παρθενώνα;

— Οχι, αλλά θα ήθελα να μάθω πέραν του συνθήματος «αντίσταση», τι άλλο προτείνει ο Συνασπισμός. Επί της ουσίας, όλοι οι Νεοέλληνες έχουν καταπατήσει τα ιερά και τα όσια. Π.χ. τη γλώσσα. Τι είναι ο Ελληνισμός; Το να δακρύζουμε στις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων; Ο ελληνισμός έχει άλλο ήθος. Δεν έχει να κάνει με αυτόν τον λουτροκαμπινέ του πολιτισμού. Ας πάρουμε το Ελληνικό Φεστιβάλ, για παράδειγμα: ο Λούκος το μεταμόρφωσε, του έδωσε μία νέα ποιοτική διάσταση, αλλά ο κόσμος δεν πηγαίνει. Προτιμάει να βλέπει τηλεόραση και να ακούει κακή μουσική.

— Δηλώσατε σε ρωσική εφημερίδα ότι δεν αποδέχεστε τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό;
— Δεν έχω απολύτως καμία σχέση με τη νεοελληνική καθημερινή κουλτούρα συμπεριφοράς του σήμερα. Δεν εννοώ τον Σαχτούρη, τον Ελύτη, το Σινόπουλο, τον Εμπειρίκο, τον Εγγονόπουλο, τον Τερζόπουλο, τον Απέργη, τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον Λαζαρίδη ή τον Λούκο. Για εμένα αυτός είναι ο ελληνικός πολιτισμός. Αυτός που είναι αντάξιος και που αρμόζει στην Ελλάδα. Αν ορίσουμε ως πολιτισμό αποκλειστικά την τέχνη που προωθείται σήμερα στον τόπο μας ως ρεύμα, αυτό εμένα δεν με αφορά και όντως δεν μπορώ να αποτελώ μέρος του. Από την Ελλάδα δεν λείπουν τα ταλέντα, αλλά τα συστήματα ανάδειξης των ποιοτικών θεαμάτων και ο κόσμος που θα συμμετέχει σε αυτά. Αν θα έπρεπε να αλλάξει κάτι η Ελλάδα, αυτό θα ήταν οι νοοτροπίες.



Απόσπασμα από συνέντευξη του ανταποκριτή της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ Αχιλλεα Πατσουκα που δημοσιευθηκε στις 11/01/2009


http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B5%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%AE%CF%82


http://el.wordpress.com/tag/%ce%ba%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%b6%ce%ae%cf%82-%ce%b8%cf%8c%ce%b4%cf%89%cf%81%ce%bf%cf%82/






Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Άγγελος εξάγγελος

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Μπομπ Ντίλαν
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά
γερμένος πάνω σ' ένα δεκανίκι
δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά
και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει

Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
μα ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτί μας
γιατί έμοιαζε μ' αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας

Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ' την αγορά
κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα
μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά
και χάζευε τα ψάρια μες στη στέρνα

Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά
κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα
ώσπου κάποιο βραδάκι βρε τι του 'ρθε ξαφνικά
κι άρχισε να φωνάζει με μανία

Τα πόδια μου καήκανε σ' αυτή την ερημιά
η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα
τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ' αυτιά
μα απέχουνε πολύ απ' την αλήθεια

Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
και του 'παμε να φύγει μουδιασμένα
αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μην μας πει κανένα

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

ΜΑΥΡΟ GOOGLE

Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Κρήτης
αν η Google search
είχε μαύρη οθόνη λαμβάνοντας υπόψη την
τεράστια παγκόσμια συχνότητα
χρήσης της, σύμφωνα με υπολογισμούς, θα
είχαν σωθεί τουλάχιστον
750 μεγαβατώρες ανά χώρα για κάθε έτος.
Η Google
ανταποκρινώμενη στη μελέτη,
δημιούργησε μια "μαύρη" έκδοση της
μηχανής αναζήτησης, που κάνει ακριβώς την
ίδια δουλειά και ονομάζεται "blackle".
Βοηθήστε να διαδωθεί η σελίδα και
αλλάξτε τη διεύθυνση του google σε

http://www.blackle.com/


Παντελής Πρέζας ΠΑΤΡΑ

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΑΛΣΟΥΣ ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ Ν. ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

Στο νέο Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου Ορεστιάδας για το 2009 συμπεριλαμβάνεται ένα έργο με ιδιαίτερη σημαντικότητα για την πόλη της Ορεστιάδας και για όλους τους δημότες στον τομέα της αισθητικής και λειτουργικής παρέμβασης σε κοινόχρηστους χώρους, πάρκα και πλατείες.

Πρόκειται για την Ανάπλαση του Άλσους Αδριανουπόλεως.
Ο προϋπολογισμός του έργου που προβλέφθηκε για το 2009 είναι 150.000,00 €.

Το έργο αφορά το κύριο κομμάτι του Άλσους, τα γνωστά σε όλους μας «ΠΕΥΚΑ», ανατολικά της πόλης. Το υπόλοιπο κομμάτι του Άλσους, το βόρειο, βρίσκεται ήδη σε διαδικασία ανάπλασης και σταδιακά θα αποτελέσει και εκείνο πόλο έλξης των δημοτών.
Πρόκειται για το μοναδικό άλσος στον αστικό ιστό της πόλης της Ορεστιάδας και σημείο συγκέντρωσης και αναψυχής δημοτών όλων των ηλικιών.

Η προηγούμενη και πρώτη ουσιαστική επέμβαση στο χώρο, πριν αρκετά χρόνια, ήταν κοντά στα πρότυπα αισθητικής επέμβασης ενός δασυλλίου με διακριτική τη χρήση υλικών και κατασκευών και με προτίμηση σε παραδοσιακές φόρμες και επιλογές και κλασικούς σχηματισμούς.

Σήμερα η Νέα Ανάπλαση του Άλσους Αδριανουπόλεως είναι μια πρόκληση.
Μετά την ήδη πια σταθερή και «κατοχυρωμένη» χρήση του από τους δημότες της Ορεστιάδας και των Δημοτικών Διαμερισμάτων της και ιδιαίτερα αγαπημένο σημείο αναφοράς για τους επισκέπτες, το Άλσος Αδριανουπόλεως διεκδικεί μια πνοή ανανέωσης, μια σοβαρή άποψη ανάπλασης, μια σχεδιαστική και κατασκευαστική μελέτη που θα εντάσσει στο χώρο μια ήπια αισθητική. Διεκδικεί μια νέα άποψη του χώρου, αρμονική με το χαρακτήρα ενός άλσους στο αστικό περιβάλλον της πόλης, συνυφασμένη με όλες τις απαιτήσεις και χρήσεις που προκύπτουν από τις επιθυμίες όσων τον χρησιμοποιούν και όσους ακόμα θα το χρησιμοποιήσουν.

Σίγουρα τα σημεία παρέμβασης και επαναδιαμόρφωσης καθώς και πιθανών προσθηκών και λειτουργικών επεμβάσεων είναι πολλές και απαραίτητες.
Η περίφραξη, οι περιπατητικές διαδρομές, το δίκτυο φωτισμού, νέες δενδροφυτεύσεις, η συντήρηση και ο εμπλουτισμός της παιδικής χαράς, ίσως η επαναδιαμόρφωση του εξωτερικού χώρου του αναψυκτηρίου, η σύνδεση των τμημάτων του Άλσους που προέκυψαν μετά την κατασκευή του υπαίθριου θεάτρου, η διαμόρφωση των εισόδων σε έντονο αισθητικό σημείο αναφοράς και λειτουργίας του άλσους, η ανανέωση του άλσους με αστικό εξοπλισμό δίνοντας νέα αισθητική όψη στο χώρο, όπως κάδοι απορριμμάτων, βρύσες, κατασκευές ανάπαυσης, παγκάκια, δραστηριότητες για τα παιδιά, σημεία συγκέντρωσης εφήβων και πολλά άλλα ανάλογα με τους διαθέσιμους λειτουργικά χώρους χωρίς την αισθητική επιβάρυνση του χώρου και την κύρια αντιμετώπισή του ως άλσους.

Ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να αναπτύξει τις σκέψεις, τις επιθυμίες, τις ανάγκες και τις απόψεις του σχετικά με το χώρο του Άλσους Αδριανουπόλεως. Ανήκει σε όλους μας και όσο περισσότερο αναπτυχθεί ένας δημιουργικός διάλογος γύρω από αυτό το θέμα τόσο περισσότερο θα πλησιάζει το αποτέλεσμα σε αυτό που όλοι θα θέλαμε, τόσο για να ξεχωρίζει στην πόλη μας, να είμαστε περήφανοι γι αυτό, αλλά κυρίως για να το χρησιμοποιούμε εμείς και τα παιδιά μας με απόλαυση και χαρά.

Τα σχόλια, οι απόψεις, οι επιθυμίες και οι σκέψεις σας είναι ευπρόσδεκτες!

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟ ΤΗΣ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ ΜΑΣ ....

Εν μέσω μια ταραγμένης, για την πόλη , κατάστασης στα δημοτικά πράγματα όλοι εμείς οι πολίτες και δημότες της Ορεστιάδας παρακολουθούμε, άλλοτε σιωπηλοί και άλλοτε διαμορφώνοντας ο καθένας τη δική του άποψη, ό,τι γύρω μας συμβαίνει.
Από αυτή τη μεριά ίσως και με το δικό μας τρόπο ο καθένας ζητάμε ένα βλέμμα. Ένα βλέμμα προς τη μεριά του δημότη.
Που είμαστε όλοι εμείς τοποθετημένοι στη συνείδηση, τη λογική, την συναισθηματική κατάσταση των δημοτικών αρχόντων;
Ποια είναι η ουσιαστική τους άποψη για μας;
Αρκετοί από εμάς εκφράζουμε άποψη και συμμετέχουμε σε ένα πολιτικό χορό με ρυθμό προκλητικό, ξεσηκωτικό. Όμως όλοι μας διαθέτουμε και ένα ρυθμό δικό μας, το ρυθμό των δημοτών ως σύνολο αυτής της πόλης, ως άμεσα ενδιαφερόμενων, ως κριτών γεγονότων και συμπεριφορών, ως αυτών που εν τέλει όλο αυτό διαδραματίζεται …. για μας (;;)

Είναι στιγμές που προβληματίζομαι αν όλοι εμείς, δημότες και δημοτικοί άρχοντες αναγνωρίζουμε την θέση μας και τη σχέση μεταξύ μας. Τον κοινωνικό μας ρόλο σε όποιο σημείο και αν στεκόμαστε και όποιο στοιχείο ζωτικό αυτής της πόλης και αν αποτελούμε.
Τόσο περισσότερο οι δημοτικοί άρχοντες, όσο και οι δημότες, πόσα έχουμε ερευνήσει και «αποταμιεύσει» γνωστικά και βιωματικά για τη σημαντική θέση που έχουμε κληθεί να αντιπροσωπεύσουμε;
Άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο μας μένει μια πικρή γεύση ότι ίσως πολλά πράγματα απωθούνται στο πλάι – στο περιθώριο - θεωρώντας ότι δεν υπάρχει χρόνος να ασχοληθούμε με αυτά, για να γίνουμε καλύτεροι, δημιουργικότεροι, πιο ομαδικοί, πιο ουσιαστικοί σε θέσεις και στάσεις που καθημερινά καλούμαστε να έχουμε.

Η έλλειψη ενδιαφέροντος για τη θεωρητική και βιωματική γνώση δε μας προετοιμάζει για κανένα άλμα προς την εξέλιξη, την προσωπική και τη συνολική, και κυρίως όταν, από όποια θέση και αν έχουμε κατακτήσει, καλούμαστε να ηγηθούμε ενός συνόλου όποιο χαρακτήρα και αν διαθέτει.

ΗΓΕΣΙΑ

Σε όλες τις ομάδες ακόμα και στις πιο δημοκρατικές και ισότιμες, παρατηρείται κάποια ανισότητα στην κατανομή εξουσίας και κύρους. Συνήθως, κάποιο ή κάποια μέλη «ηγούνται» της ομάδας, έχουν, για παράδειγμα, τις «καλές» ιδέες που οι άλλοι είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν και τη δύναμη να τις υλοποιήσουν. Οι ηγέτες διευκολύνουν τη λειτουργία των ομάδων ως συντονισμένων και παραγωγικών συνόλων. Ένα σημαντικό ζήτημα που έχει απασχολήσει την κοινωνιο – ψυχολογική έρευνα σχετίζεται με τους παράγοντες που καθορίζουν την ανάδειξη και κυρίως την αποτελεσματικότητα ενός ηγέτη. Οι περισσότερες προσεγγίσεις εστιάζουν είτε στα χαρακτηριστικά του ηγέτη, είτε στον τύπο ηγεσίας που αυτός ασκεί, είτε στις συνθήκες που περιβάλλουν τον ηγέτη και την ομάδα, είτε σε έναν συνδυασμό αυτών των παραγόντων.

Σύμφωνα με μια προσέγγιση, οι συνθήκες παίζουν σημαντικότερο ρόλο από τις ικανότητες και τις πράξεις ενός ηγέτη στη διαμόρφωση του έργου και της αποτελεσματικότητάς του. Η προσέγγιση αυτή εκφράζεται στην πιο ακραία της μορφή στις απόψεις του Karl Marx και του Leon Tolstoy, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι προκειμένου να κατανοήσουμε τα ιστορικά γεγονότα, θα πρέπει να εξετάσουμε αποκλειστικά τις συνθήκες και τις συλλογικές ενέργειες και όχι τις πράξεις μεμονωμένων ατόμων. Ο εμπειρικός έλεγχος αυτής της ιδέας δείχνει, ωστόσο, ότι, εκτός από τις συνθήκες, σημαντικός είναι και ο ρόλος που διαδραματίζουν οι ίδιοι οι ηγέτες.
Μια άλλη προσέγγιση στο ζήτημα της αποτελεσματικής ηγεσίας αποδίδει βαρύτητα στο ρόλο των ηγετών ανάλογα με τις συγκεκριμένες συνθήκες στις οποίες λειτουργεί κάθε φορά μια ομάδα. Με άλλα λόγια, ένας συγκεκριμένος ηγέτης μπορεί να ασκεί αποτελεσματικά ηγεσία σε κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες ενώ σε άλλες συνθήκες να είναι αναποτελεσματικός. Οι νέες αυτές συνθήκες μπορεί να απαιτούν χαρακτηριστικά και ικανότητες τις οποίες δεν διαθέτει ο συγκεκριμένος ηγέτης και τις οποίες ενδεχομένως διαθέτει κάποιο άλλο μέλος της ομάδας.

Οι ηγέτες και το ύφος ηγεσίας που ασκούν διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Ορισμένοι ηγέτες είναι δημοκρατικοί, λαμβάνουν αποφάσεις σε συνεργασία με τα μέλη της ομάδας, αναθέτουν αρμοδιότητες και ευθύνες κλπ. Άλλοι ηγέτες είναι περισσότερο αυταρχικοί, επιβάλλουν τις αποφάσεις τους στην ομάδα και ασκούν το έργο τους συγκεντρωτικά. Προκύπτει ότι είναι σημαντική η σχέση μεταξύ της αποτελεσματικότητας ενός ηγέτη και του ύφους ηγεσίας που υιοθετεί καθώς και η επίδραση του ύφους της ηγεσίας στο ηθικό, την αποτελεσματικότητα και το κλίμα της ομάδας.
Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι / ύφη ηγεσίας :
α) αυταρχικό ύφος – οι ηγέτες οργανώνουν οι ίδιοι τις δραστηριότητες της ομάδας τους, δίνουν εντολές, είναι απόμακροι και ασχολούνται αποκλειστικά με το συγκεκριμένο κάθε φορά έργο.
β) δημοκρατικό ύφος – οι ηγέτες φέρονται ως απλά μέλη της ομάδας, ζητούν τη γνώμη των άλλων μελών και συζητούν τα σχέδια της ομάδας και
γ) ύφος laissez – faire – οι ηγέτες παρεμβαίνουν ελάχιστα και αφήνουν την ομάδα να πορεύεται μόνη της.
Τα αποτελέσματα δείχνουν : Στις δημοκρατικές ομάδες, οι ηγέτες δημιουργούν ένα φιλικό κλίμα, επικεντρωμένο στην ομάδα και προσανατολισμένο στο έργο της, το οποίο συνδέεται με αυξημένη παραγωγικότητα, η οποία δεν επηρεάζεται από την φυσική παρουσία ή απουσία του ηγέτη.
Αντίθετα, στις αυταρχικές ομάδες, οι ηγέτες δημιουργούν ένα κλίμα επιθετικό, επικεντρωμένο στα άτομα, το οποίο συνδέεται με αυξημένη παραγωγικότητα μόνο όταν ο ηγέτης είναι παρόν.
Στις laissez – faire ομάδες οι ηγέτες δημιουργούν ένα φιλικό κλίμα, επικεντρωμένο στην ομάδα αλλά προσανατολισμένο στο «παιχνίδι». Το κλίμα αυτό συνδέεται με μειωμένη παραγωγικότητα – η οποία αυξάνεται μόνο όταν ο ηγέτης ήταν απών!

Μελετώντας την αλληλεπίδραση μεταξύ ηγετών και μελών των ομάδων προκύπτει το συμπέρασμα ότι ένας ηγέτης μπορεί να ασκεί διαφορετικό ρόλο ανάλογα με τον προσανατολισμό του. Ορισμένοι είναι προσανατολισμένοι προς το έργο της ομάδας (επιτυχία στόχων ομάδας, αυταρχική ηγεσία) και άλλοι ηγέτες έχουν κοινωνικο-συναισθηματικό προσανατολισμό (αρμονικές σχέσεις μελών ομάδας και ευχαρίστηση μελών, χαλαρή, μη καθοδηγητική, φιλική, κοινωνική ηγεσία).
Κατά μια άποψη οι δύο αυτοί ρόλοι δεν μπορούν να πληρωθούν από το ίδιο άτομο, δηλαδή ο ίδιος ηγέτης δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός και στους δύο ρόλους.

Κατά άλλη άποψη η συμπεριφορά του ηγέτη μπορεί να στρέφεται προς την επιβολή δομής στην ομάδα ή μπορεί να χαρακτηρίζεται από το ενδιαφέρον του για τα μέλη της ομάδας και την ευημερία τους. Αυτές οι δύο διαστάσεις είναι ανεξάρτητες και συνεπώς κάποιος μπορεί να ασκεί αποτελεσματικά και τους δύο ρόλους. Οι αποτελεσματικοί ηγέτες είναι αυτοί που αποδίδουν πάνω από το μέσο όρο και στους δύο ρόλους.
Την αποτελεσματικότητα του κάθε τύπου ηγεσίας καθορίζει ο βαθμός ελέγχου που έχει ο ηγέτης στις συγκεκριμένες κάθε φορά συνθήκες.

Το ανωτέρω άρθρο αποτελείται από αποσπάσματα του βιβλίου "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ" της Φλώρας Κοκκινάκη των εκδόσεων τυπωθήτω.