Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

H 4η διάσταση του χρόνου, η Kate & ο Leopold ....



Στιούαρτ : Το ξέρω . Ξέρω ότι ακούγεται τρελό να μιλώ για μια δίοδο στο χρόνο που βρήκα ανατολικά. Αλλά είναι αλήθεια Γκρέτσεν.
Είναι τόσο τρελό …. όσο ένας σκύλος να βρίσκει το ουράνιο τόξο. Τα σκυλιά έχουν αχρωματοψία. Δεν ξεχωρίζουν τα χρώματα. Όπως εμείς δε βλέπουμε το χρόνο. Τον νιώθουμε. Τον νιώθουμε να περνά, αλλά δεν τον βλέπουμε.
Είναι σα να είμαστε πάνω σε ένα υπερηχητικό τρένο και ο κόσμος να περνά γρήγορα. Φαντάσου να μπορούσαμε να σταματήσουμε το τρένο. Αν βγαίναμε έξω, κοιτούσαμε γύρω και βλέπαμε το χρόνο. Ένα σύμπαν, ένας κόσμος, κάτι απίστευτο όπως το χρώμα για ένα σκύλο. Τόσο πραγματικό, τόσο χειροπιαστό όσο η καρέκλα που κάθεσαι. Αν μπορούσαμε να τον δούμε, θα μπορούσαμε να δούμε τα ψεγάδια και τη μορφή. Είναι τόσο απλό. Αυτά τα ανακάλυψα. Είμαι απλώς κάποιος που είδε μια τρύπα που κανείς άλλος δεν μπορεί. Είμαι ο σκύλος που είδε το ουράνιο τόξο. Μόνο που κανείς άλλος σκύλος δεν με πιστεύει.

Γκρέτσεν : Εγώ σε πιστεύω …..


Δεν υπάρχουν σχόλια: