Ο δοκησίσοφος

Ο δοκησίσοφος έλαβε από τη φύση του το χάρισμα του να έχη μεγάλην ιδέαν δια τον εαυτόν του, δια τας γνώσεις του.
Ο δε τοιούτος και ζη μεγάλος με τη φαντασία του, έως ότου η περίστασες του το επιτρέπουνε, έως ότου απαντήματα με ανυπομόνους δεν τον εχθέτουνε σε δυσάρεστα ξεγελάσματα.

Καλά γεμάτος από την ιδέα του, και συνηθισμένος ακολούθως να μιλή ως από καθέδρας δια πράγματα που κάπως εννοεί, ξεθαρρεύει αγάλι΄ - γάλι, και απλώνεται να φλυαρή με τον ίδιον διδαχτικόν τρόπον και δια πράγματα εις τα οποία δεν έχει διόλου γνώριση.

Ότι δε η μεγάλη ιδέα του εαυτού του φυσικώ τω λόγω τόνε φέρνει στη φλυαρία, ευκόλως ημπορεί να εννοηθή· επειδή, αφού έφθασε να πείση τον εαυτόν του ότι είναι κάτοχος μιας σπανίας νοημοσύνης, μιας σωστότητος κρίσεως αλανθάστου, ενός πνεύματος οπού από λίγο εννοεί πολύ... από τότε δεν αμφιβάλλει πλέον ότι τον φθάνει ν΄ απαντήθηκε κάπου και να ομίλησε με τον Αραγγό, δια να μπορή να εξηγή τες περιοδείες των κομήτων· να εχαιρετήθηκε με τον Βίσμαρκ, δια να ημπορεί να αποφθέγγεται στα πολιτικά· να επισκέφθηκε το Παρίσι, δια να εξευγενίσθηκε· να είδε τη Σμύρνη, δια να γνωρίζη την Ασία· ότι έχει γνώσες ανώτερες από τους άλλους· ότι ακολούθως είναι άνθρωπος με βάρος· και έτσι, εκεί κοντά σοφός και αλάνθαστος να νομίζη ότι μπορεί να μιλή από καθέδρας δια κάθε πράγμα.

Εις την διεξαγωγήν όμως της δοκησισοφίας του, απαντά κάθε τόσο χάσματα εις τα οποία και αυτή του η οίηση πρέπει να σταματήση. Φιλονεικώντας τότε με άλλους, και αντιπαθώντας να ομολογήση αμάθειαν, ριψοκινδυνεύει να περάση το χάσμα δια πηδήματος, εις το οποίον ενδέχεται και να πέση μέσα.

— Ναι, κύριε Χ, αλλά σεις βέβαια θα γνωρίζετε με πόσην επιτυχίαν ο Dnieper καταπολεμεί αυτά τα οποία πρεσβεύετε.

— Α, τον Dnieper εγώ τον εδιάβασα απ΄ αρχής έως τέλους· αλλά τα επιχειρήματά του είναι σαθρά.

— Έχετε υπομονήν, κ. Χ, αλλά ο Dnieper δεν είναι συγγραφεύς. Είναι ποταμός εις την Ρωσίαν.

Και ιδού ο δοκησίσοφος εις την ξυλόγατα!...

"Πολύ πριν από την επιστημονική χαρακτηριολογία της σύγχρονης ψυχολογίας ο Ανδρέας Λασκαράτος, απεικόνησε τους καλούς και τους φαύλους χαρακτήρες των ανθρώπων. Στα εβδομήντα με εβδομηντα πέντε του χρόνια, μας έδωσε την πινακοθήκη της κοινωνίας. Στην περίοδο 1879-1886 δημιούργησε το βιβλίο του "Ιδού ο άνθρωπος" το οποίο περιέχει 126 χαρακτήρες. Στο "Ιδού ο άνθρωπος" σκιαγραφούνται με διεισδυτικότητα και δηκτικότητα ανθρώπινοι χαρακτήρες, όπου άλλο είναι το "φαίνεσθαι" και άλλο το "είναι""

http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=107017

Επέλεξα σε αυτή την ανάρτηση .... ένα χαρακτήρα του Λασκαράτου που συχνά - πυκνά συνάνταμε ολόγυρά μας ... Ανάμεσα στους 126 χαρακτήρες του μπορούμε να διακρίνουμε τον εαυτό μας, μπορούμε να δούμε με χιούμορ τα χαρακτηριστικά και τις δυσκολίες του καθενός μέσα στη κοινωνία.
Ο φιλόνεικος, ο αδιάκριτος, ο αντιρρητικός, ο μεμψίμοιρος ..... μπορούν να μας συναντήσουν μέσα από το βιβλίο του Ανδρέα Λασκαράτου και κάποιους από αυτούς θα φιλοξενήσω στην "Εναντιοδρομία".